Er staan soms vermakelijke artikelen in de krant. Zoals dit: Cursus tillen helpt niet tegen rugpijn.

Een peleton onderzoekers heeft twintig jaar lang 17.500 proefpersonen met lage rugpijn langs zien komen, die zich hadden laten verleiden tot een tilcursus. Conclusie: van een tilcursus gaat je rugpijn niet over.

Daar kan ik onbeschaamd lang en hard om lachen. Stel je voor wat er in het andere geval uit was gekomen: van een tilcursus gaat je rugpijn over. Mooi, daar hadden we het voor bedacht. Wie heeft dit in godsnaam verzonnen? En wie heeft dit betaald! Hoe gek kun je zijn?

Er zijn volgens het artikel fysiotherapeuten en andere gezondheidswerkers die hun brood verdienen met tilcursussen. Dan gaat je broodwinning door de conclusies van dit belangwekkende onderzoek toch maar mooi in rook op.

Het advies van de onderzoekscommissie aan mensen met lage rugpijn is kristalhelder: zoek ander werk. Briljante tekst.

Ik ben als verkoper altijd geïnteresseerd hoe iemand zijn levenswerk over de bühne krijgt. Hoe je een 'opdracht' van twintig jaar binnensleept voor het uitvoeren van een volstrekt nutteloos onderzoek? Welke argumenten er naar voren zijn gebracht om de budgethouders te overtuigen dat dit het onderzoek is waar de mensheid op zit te wachten?

Dat kan schijnbaar alleen maar in de wetenschap en bij de overheid.

Als je als verkoper niet helemaal uit de verf komt en je wilt toch in het vak actief blijven en geen sales trainer worden, kun je altijd nog in deze twee geldverslindende 'markten' je ideëen en spulletjes proberen te verkopen. Het is daar namelijk volstrekt onduidelijk wie de klant is. Je doet het voor het grotere goed en daar zijn kapitalen voor beschikbaar.