Ieder mens beweegt in patronen van onbewuste vanzelfsprekendheden. We doen dingen in zo’n 98% van de gevallen, gewoon omdat we ze zo altijd zo doen en denken er (dus) niet over na. De op 27 maart overleden דניאל כהנמן, beter bekend als Daniel Kahneman (RIP†) schreef er in 2011 het boek Thinking, Fast and Slow over. De dingen die we automatisch en snel doen, zijn ingegeven door onze intuïtie, emoties en mentale shortcuts, ook wel heuristieken genoemd. Dat doen we uit een soort van cognitieve luiheid. Waar het eerste denksysteem snel, intuïtief en automatisch is, heb je ook het vermogen om in te pluggen op het tweede denksysteem. Dat is langzamer en onderhevig aan deliberatie en contemplatie oftewel het betere, diepere 360° denkwerk. Kahneman geeft in zijn boek tal van voorbeelden waaruit blijkt dat het gros van onze missers voortkomt uit het eerste, snelle denksysteem. Da’s de reden dat ik fan ben van Farnam Street (Brain Food & Decision Making), James Clear (Atomic Habits) en elk jaar de 100 Mental Models weer eens aandachtig doorneem.

Als business mentor verdiep ik me altijd in de besluiten die eindbazen nemen. Niet zozeer wat de uitkomst is maar hoe ze tot stand komen. Wat is het denkpatroon, hoe ziet hun innerlijke route er uit, welke scenario’s hebben ze overwogen? Hebben ze hun ideeën geverifieerd met anderen? Zo ja, met wie, waarom en met welk resultaat? Welk doel dient het besluit, voor wie, welke emoties spelen (onbewust) een rol? Wat is de intentie, staan ze energetisch in het resultaat en nog duizend andere overpeinzingen. Want linksom of rechtsom, je bent het product van wat je denkt. Je buitenwereld is een spiegel van je binnenwereld. Watch your thoughts, they become words. Watch your words, they become your actions (geldt lang niet voor iedereen). Watch your actions, they become habits (met een beetje consistentie dan, hè?). Watch your habits, they become character. Watch you character, it becomes your destiny. Als eindbaas beïnvloed je met je denken een heel garnizoen nobele werkers. Hun resultaat is de weerspiegeling van jouw hersenspinsels. Laat dat even inzinken, okay?

Om nog even in de Engelse quotes te blijven, refereer ik regelmatig en met verve aan de quote van Aristoteles, die niet voor niks sinds jaar en dag onder m’n header prijkt: “We are what we repeatedly do. Excellence, then, is not an act but a habit.” De legendarische football coach Vince Lombardi vulde ‘m later aan met “Unfortunately, so is failure”.

Dit is een van de meest voorkomende accelerators voor groei (sorry, ik vind groeiversnellers een kutwoord). Anyway, kijk even met me mee naar nog vijf van die aanjagers waarmee je voorsprong kunt nemen op jezelf. Wat je ook bent: eindbaas, salesbaas of welke vreselijk belangrijke titel je jezelf ook aanmatigt, je bent vooral chief executive van je eigen leven.

De rest is niet meer dan een gespeeld rolletje in de economische illusie van je bestaan.

1. TRUE NORTH — Als begeesterend leider (kuch) weet je waar je naartoe onderweg bent. Geen wezenloze stip op de uitgewoonde horizon maar een inspirerende bestemming. Waar dan ook, maar inspirerend en iets waar anderen graag deel van uit willen maken. Niet alleen dat. Je weet de troepen mee te krijgen en aan te sporen om ieder z’n genius aan te spreken. Je bent op je best als het even tegenzit. Met wind mee kan tenslotte iedereen met twee vingers in z’n de neus de tent leiden. Komt zo, jij bent een Wijze uit het Oosten die de crew meekrijgt richting, zoals Bain & Co me dat ooit heeft ingepeperd, True North. Of allemaal op weg naar een meeslepende BHAG, zoals Jim Collins dat bedacht en door Verne Harnish met Scaling Up is doorgekopieerd. Of het doen van Moonshots, zoals Google het noemt en ik dan weer heb overgenomen in de Royal Dutch Sales Canvas. Da’s een format om je visie te vertalen naar een strakke (sales) strategie waar iedereen lol in heeft om ’t met een fourth level of luck uitgevoerde executie in de wereld te zetten. It’s all about energy in motion, tenslotte.

2. BE PROACTIVE — Ik had het No Excuses willen noemen maar benoem liever de eerste habit van Stephen Covey: Be Proactive. Da’s positiever en spoort direct aan wat je te doen staat: het nemen van verantwoordelijkheid voor je eigen leven en acties. Excuses zijn even subtiel als hardnekkig. Als een klant niet koopt, ligt het aan jou. Amen. Als een medewerker niet voldoet of vertrekt, ben jij als inspirerende baas in gebreke gebleven. BAM👊🏼 Covey spreekt bij deze gewoonte over je reaction vs. response. Het eerste is Kahneman’s hiervoor genoemde eerste denksysteem, reactief en gedreven door emoties. Proactief zijn doe je volgens het tweede denksysteem, doordacht en weloverwogen op basis van waardes en doelen. Als een medewerker niet aan de verwachting voldoet, heb je onvoldoende ingecheckt of heb je signalen over het hoofd gezien. Waarvan akte. Je kunt het vertrek of tegenvallende resultaten natuurlijk ook aan de wezenloze incompetentie of immens gebrek aan loyaliteit van de medewerker wijten. Maar het gaat toch echt alleen maar over jouw keuzes en de noodzakelijke alertheid. Get the picture, mate?

3. LEARN TO SELL & BUILD — Ik vind ’t een soort van onvoorstelbaar dat – om maar eens een voorbeeld te geven – verkopers jarenlang dingen doen en onveranderd in meerderheid nul op rekest krijgen. Dan doe je dus pertinent iets fout. Als je als sporter jarenlang dezelfde tijden op de klok zet, schrijf je van je godganse leven geen record in de boeken. Is niet erg als je het voor de leuk doet, maar je vak is geen hobby, vriend. Prima dat je de doorzonwoning er van kunt bekostigen, maar daar lees je dit soort blogs niet voor, toch? Ik neem sales als voorbeeld maar het geldt voor alle denkbare disciplines. Bedrijven zijn altijd op zoek naar succes; anders waren er geen doelen en kpi’s gedefinieerd. Hoeveel tijd besteed jij aan leren? In hoeverre worden grote missers besproken, geanalyseerd, beschreven en gedeeld zodat er kan worden voorkomen dat er tien keer in hetzelfde spreekwoordelijke wak wordt geschaatst? Fail fast, fail often, fail forward om er sneller dan wie ook achter te komen wat de meeste effectieve manier is om te groeien. Hoe vaker op je bek, hoe eerder je kunt fietsen, toch? Nou, faal dan.

4. KEEP IT STUPID SIMPLE — Je zou verwachten dat het leven vereenvoudigt naarmate een bedrijf groeit. Want hoe meer zielen, hoe meer vreugd en hoe meer galeislaven aan de riemen, hoe sneller de boot, enzo. De praktijk is vaak ‘alle hens aan dek’ waar je dacht dat er ‘all hands on deck’ werd bedoeld. Je wilt niet weten hoe vaak ik iemand huilie huilie aan de lijn heb omdat ze geen (haha) tijd hebben, niet toekomen aan hun prioriteiten (da’s een contradictio explicita), niet meer kunnen doen waar hun primaire talent tot z’n recht komt (vaak iets met klanten) en van dat soort impertinente excuses. Meeting in, meeting uit. Lekker belangrijk. Als je altijd bezig bent en niet een of twee dagen per week in je agenda hebt zonder meetings, heb je geen tijd om te denken (Naval Ravikant). Lees Steven Pressfield’s Do The Work en je bent voorgoed genezen van de bullshit die druk doen heet. Ook nu weer: je doet ’t zelf. Een superleuke tent met een supergave eindbaas geeft iedereen de gelegenheid om aan wezenlijke dingen te werken en heeft alle tijd om (er) te zijn. Met aandacht voor ieder-een.

5. IT’S A PEOPLE’S BUSINESS — Eens? Mooi. Zet dat dan bovenaan de agenda. Oneens? Ook goed. Unsubscribe. Mensen verlaten de tent verdacht vaak omdat de cultuur ruk is. Al eens eerder iets over gepubliceerd. Jij weet als eindbaas heus wel wat de kern is van een fantastische cultuur. Niet? Google even, vraagt ’t aan ChatGPT, raadpleeg een coach, lees een stapel boeken, laat je bijpraten door een mentor of wat dan ook. Maar. Doe. Iets. Dompel je onder in dit onderwerp en vernieuw jezelf tot de leider waarbij je zelf zou anderen laat opbloeien. Want hele blije mensen zorgen voor hele blije klanten. Hele blije klanten zorgen voor super enthousiaste nieuwe klanten. Gerefereerde klanten kopen sneller, meer, vaker en betalen betere prijzen. Dat zou jou als baas ook errug blij moeten maken. Het gekke van het ondernemerschap of eindbazerij is dat je niet zoveel meer te doen staat dan hele leuke dingen voor je mensen te regelen waardoor ze groeien en bloeien. Denk er aan dat klanten zich ook gezien voelen als je een keer uitgebreid naar ze luistert. Als je dan toch je agenda vol wilt plannen, weet je wat je te doen staat. Aandacht is de killer-app.