Als je een restaurant binnenkomt, staat het welkom niet zelden borg voor het verdere verloop van de avond. Er is een groot verschil tussen warm, correct en helemaal geen welkom geheten worden. Enkele weken geleden was ik te gast bij Restaurant Luce in Utrecht. Hartelijke en professionele bediening (en goed gezelschap) maakten er een prachtige avond van. De hele atmosfeer, de liefde voor de gerechten, de attentheid en de kwaliteit van de keuken ademden aandacht uit. Aandacht die was gericht op beleving.

Op tweede Kerstdag van het vorig jaar was ik te gast bij Restaurant Inter Scaldes in Kruiningen. Twee Michelin sterren en qua correctheid niets op aan te merken. Sublieme keuken en prachtige wijnen. Waar de glimlach bij het bedienend personeel van Luce zonder onderbreking authentiek zichtbaar was, bleef die bij Inter Scaldes beperkt tot een beleefde grimas tijdens de spaarzame contactmomenten. Een spontane, welgemeende, wederzijdse aandacht is het enige wat mensen bindt en kost geen enkele moeite. Goede manieren zijn hierop een mooie aanvulling, maar staan niet in de schaduw van alles wat uit je hart komt.

Er zijn momenten dat mensen tegen je aan willen praten. Luisteren, zonder oordeel, zonder advies en zonder referentie van een eigen ervaring, is daarbij de meeste serene vorm van aandacht. Ik herinner me twee soorten mensen in de periode dat ik chemokuren kreeg om een tumor om zeep te helpen: zij die precies wisten wat goed voor me was omdat ze ook 'zo iemand' kenden en zij die in staat waren te luisteren; simpelweg gingen zitten en alleen maar luisterden en uitsluitend een vraag stelden om zich met het antwoord enige voorstelling te maken van wat er zich in mijn lijf, hoofd en gevoelsleven voltrok.

Een andere kracht van aandacht is focus. Als je je blik een dag lang gericht houdt op de overdaad aan mogelijkheden, kijk er dan niet gek van op als je de dag afsluit met het bijschrijven van een nieuwe, uitgelezen kans op succes. Als je overtuigingen zijn gegrondvest op problemen, bezwaren en hindernissen, kijk er dan ook niet gek van op als je de dag afsluit met een repeterende of weer een nieuwe teleurstelling.

Aandacht voor jezelf kent nogal wat weerstand. Voorbeelden te over van zelfverrijking, heftige reacties op lieden die veel geld willen verdienen en mensen in onze omgeving die vooral met zichzelf bezig zijn kent ook iedereen. Als je veel van je kennis, ervaringen of kapitaal met anderen wilt delen, zul je open moeten staan voor ontvangst. Anders heb je niets te delen. Receiving for the sake of sharing, noemen de kabbalisten dat. Zou jij financieel advies gaan halen bij iemand die onder een viaduct slaapt?

Zolang je aandacht uitsluitend is gericht op het delen met anderen, ga je de uitputting tegemoet. Het is niet voor niets dat de instructies tijdens een vlucht je leren dat je eerst jezelf zuurstof geeft, voordat je 't bij kinderen toedient. Sla een brug tussen ontvangen en delen. Pas wel op dat als je behoefte om met anderen te delen is gebaseerd op bevestiging en waardering, er een energetische blokkade wordt opgeworpen voor het ontvangen.

Gezondheid is het grootste goed: mens sane in corpore sano. Je lichaam communiceert continue met je. Het is aan jou om dat gesprek aan te gaan. Aandacht voor alle signalen is een leidraad voor een gezond leven. Het negeren van signalen breekt je vroeg of laat op. Dat geldt voor je fysieke gezondheid en evenzeer voor alle andere niveau's waarin we leven: het mentale, het emotionele en het spirituele.

Richt je aandacht vanaf vandaag op onvoorwaardelijke aandacht.

It will change your life for good.