Stel je een directeur voor die dramatisch achterloopt op de omzetprognose. De grootste klanten lopen weg en nieuwe omzet is voorlopig niet te verwachten. De situatie is hierdoor dermate precair dat het bedrijf op de rand van een faillisement verkeert.

De directeur wordt bij de aandeelhouders op het matje geroepen en heeft als enig verweer: "Ik heb de laatste jaren al een aantal keer gewaarschuwd dat dit zou kunnen gebeuren, maar er werd niet naar me geluisterd". De directeur heeft een briljante pitch: "Laten we nu niet gaan kijken wie hier schuldig aan is, maar de problemen oplossen". Vervolgens geeft de directeur aan graag nog een jaar of vier bij het bedrijf te willen blijven.

Wat zou de reactie van de aandeelhouders zijn, denk je?

Stel je een toezichthouder van een centrale bank voor die naar aanleiding van de malaise op de financiële markt voor het gemak zijn verantwoordelijkheid maximaliseert tot het niveau van het geven van een paar lauwe waarschuwingen. Vervolgens geeft hij aan dat hij graag nog een volgende ambtstermijn wil uitzitten.

Waar zou hij die jaren het best kunnen uitzitten, vind je?