Werd ik me vandaag toch zomaar uitgemaakt voor een optimist zonder enige realiteitszin, zeg. Ik had er volgens een van de toehoorders niets van begrepen en negeer gewoonweg alles wat er om me heen gebeurt. En het ergste van alles is dat ik daar de wereld ook nog eens mee infecteer. Ik roep namelijk overal rond dat de keuze om deel te nemen aan de recessie aan jou is. Shame on me!

Moest ik maar eens uitleggen of ik nog net zo positief zou zijn als ik in de automotive zat en mijn sales 30, 40 of nog meer procenten zou zien inzakken. Of ik nog zo onbeschaamd zou lachen als ik de baas zou zijn van een uitzend- of reisorganisatie. Hoe ik me zou voelen als ik in de besmette bank- of verzekeringswereld zou werken. Wat als ik een van de 100-duizenden ontslagen zou zijn met een forse hypotheek en studerende kinderen?

Nou, ik heb nieuws. Ik zit niet in de automotive, uitzend- of reisbranche en heb helemaal niets met de bank of verzekeringswereld. Ik heb geen baan (met salaris en baas) en wordt dus niet ontslagen, heb geen hypotheek en voorlopig nog geen studerende kinderen.

Die vragen zijn voor mij dus volstrekt irrelevant. Wat zou ik doen als ik een Afrikaans kindje was en heel veel honger had? Geen idee, ik ben een iets te corpulente Nederlander die zijn aangeprate schuldgevoel afkoopt met forse donaties aan passerende collectebussen.

Ik ben errug goed in onderscheid maken tussen mezelf inleven en mezelf ergens mee identificeren.

Tuurlijk gaat het slecht met de economie. Ik ben macro-economisch zelfs een zwartkijker. This is just the beginning, geloof me. We bevinden ons in de vroege ochtend van Domino Day. Maar geef me nou eens één goeie reden waarom ik daar als enkele unit deel van uit zou gaan maken?

Waarom ik toch zo positief ben in deze barre tijden? Omdat ik de lifeline van bedrijven versterk en essentiële waarde toevoeg die direct is te vertalen naar het voortbestaan van mijn klanten: sales force development, met winstgarantie. En daar is -je zult het misschien niet geloven- vraag naar.

Als jouw producten of diensten niet kunnen worden vertaald naar nodig of noodzakelijk, is er werk aan de winkel. Je hoeft maar een tandje beter te zijn dan je concurrenten. Die geven je gratis nieuwe klanten, omdat ze steken laten vallen. Niet bewegen in een recessie is zelfmoord. Johan Cruijff verwoordde het kernachtig: "Kijk, als ik iets eerder begin te lopen dan een ander, dan lijk ik sneller."

Ik kreeg deze week bericht van iemand die helaas niet aan mijn seminar kan deelnemen. Hij kreeg die 195 euro namelijk niet bij elkaar geschraapt. Het miljardenbedrijf waar hij werkt, heeft alle budgetten bevroren. Voor hem, dan. Mijn suggestie om een krantenwijk te nemen en de poet privé te betalen vond hij wel heel kort door de bocht. Ja, stel je voor dat je meer gaat verkopen.

Daar moet je toch niet aan denken?